Sneller
Sneller, alsmaar sneller
flitst het straatbeeld voorbij.
En samen met de ruisende
wind komen ook de
herinneringen.
Stilaan kom ik tot rust.
M'n plaats is in de natuur
en tot natuur wil ik vergaan.
flitst het straatbeeld voorbij.
En samen met de ruisende
wind komen ook de
herinneringen.
Stilaan kom ik tot rust.
M'n plaats is in de natuur
en tot natuur wil ik vergaan.
Reacties op dit gedicht
| Susanne X: | Woensdag, januari 22, 2003 17:33 |
| Best herkenbaar dit, stilstaan maakt soms weer geheel rustig. Mooi! | |
| Hans Winter: | Zaterdag, januari 05, 2002 00:09 |
| Een mooie verwijzing, stof tot nadenken. |
|
| Juva: | Vrijdag, januari 04, 2002 15:35 |
| Herkenbare onrust die tot rust gebracht wordt... groetjes. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lize | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||