Laat me gaan
Laat me gaan
De eenzaamheid verloren
De toekomst ongewis
Laat me gaan
Uit de tijd weggenomen
Ontglipt aan elke klok
Laat me gaan
Geen vriend zal om me schreien
Geen aai over de bol meer krijgen
Laat me gaan
Het leven is ook maar een zuchtje
Een veertje in de wind
Laat me gaan
Een foto vervaagt door de tand van de tijd
De klok tikt langzamer hoe langer je er naar kijk
Laat me gaan
Niets loopt zoals je wil
Het draait om en gaat weer heen
Laat me gaan
Één ding geeft mijn nog adem
Dat is je adembenemende jij
Hou me vast
De eenzaamheid verloren
De toekomst ongewis
Laat me gaan
Uit de tijd weggenomen
Ontglipt aan elke klok
Laat me gaan
Geen vriend zal om me schreien
Geen aai over de bol meer krijgen
Laat me gaan
Het leven is ook maar een zuchtje
Een veertje in de wind
Laat me gaan
Een foto vervaagt door de tand van de tijd
De klok tikt langzamer hoe langer je er naar kijk
Laat me gaan
Niets loopt zoals je wil
Het draait om en gaat weer heen
Laat me gaan
Één ding geeft mijn nog adem
Dat is je adembenemende jij
Hou me vast
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Vrijdag, oktober 13, 2006 15:54 |
| Liefdevol verlangen, niet weten wat willen...Laat me gaan, hou me vast. Liefs. |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 13, 2006 05:34 |
| wouw......... | |
| MayadeBij*: | Vrijdag, oktober 13, 2006 00:09 |
| Mooie paradox op het einde (hou ik van! hou ik van!! haha) kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: tijntje | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||