TD- de laatste zonnestraal.
~de laatste zonnestraal~
Hongerig neem ik
hem in mij op,
drinkende blust
mijn lichaam
grauwende nuances
van de stervende ziel.
Want ik weet,
als de zon ondergaat
geen enkel licht
dat nog kan verwarmen,
slechts kille dood
die mij dan zal omarmen.
En mijn ziel,zij drinkt en drinkt,
tot het laatste glooien
achter de horizon verzinkt.
littledolphin,13 oktober 2006
Reacties op dit gedicht
| Littledolphin: | Dinsdag, oktober 17, 2006 12:00 |
| ik weet,de spaties na de komma,alweer de mist in,jasses,nederlands blijft een radsel voor mij,little | |
| QueenBee: | Vrijdag, oktober 13, 2006 14:26 |
| Schitterend verwoord, heel erg mooi zelfs! Liefs |
|
| ~~~eilahtan~~~: | Vrijdag, oktober 13, 2006 11:45 |
| dit heb je schitterend verwoord echt heel erg mooi knuffie nathie |
|
| sunset: | Vrijdag, oktober 13, 2006 10:21 |
| Dit is ondanks zijn grote integreteit toch voelbaar pijnvol. Liefs en warme omarmende genegenheid, sunset |
|
| Herman Coppens: | Vrijdag, oktober 13, 2006 09:42 |
| Mooi Littledolphin, en...met haar laatste straal verdwijnt ook haar schaduw in het donker van de nacht. Knuffelgroetjes, Herman. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||