vanbinnen...
Het gevoel is een dierbaar gezicht
Regendruppels veraden mijn verdriet
de vallende bladeren veraden mijn leegte
zo stil hoor ik de wind
van binnen het gevoel van vuur
je hart donker er grauw
pijn
de leegte is zo leeg
het verdriet is zo verdrietig
vanbinnen...........
Regendruppels veraden mijn verdriet
de vallende bladeren veraden mijn leegte
zo stil hoor ik de wind
van binnen het gevoel van vuur
je hart donker er grauw
pijn
de leegte is zo leeg
het verdriet is zo verdrietig
vanbinnen...........
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Zaterdag, oktober 14, 2006 23:14 |
| Eenzame droefenis en de angst van het alleen zijn, prachtig verwoord. Liefs, knuf. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieuwie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||