iets
Denkend aan de toekomst weet ik
dat ook daar een pad zal zijn dat
mij leiden zal en brengen zal naar waar
ik hoor - nee, werkelijk verloren
ben ik niet
Wankel balanceer ik - weet jij nog
hoe jij mij op de been zou houden
hoe jij mij om je heen zou houden
- maar was ik het dan niet die heeft gekozen
voor verandering?
vóór ik val grijp ik mij vast, aan tijd
ik moet leven, léven, LEVEN
voelde ik spijt, dan was ik gelukkig -
voor heel even - dan voelde ik
tenminste iets...
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Zondag, oktober 15, 2006 22:20 |
dan voel ik weer van alles bij wat je schrijft, maar de woorden blijven steken... dan maar gewoon "WOW"... liefs, mathilde |
|
Over dit gedicht
| Auteur: boemerangkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||