Rust
Rust
Beweeg mij
want ik sta stil
Ontdooi mij
want ik ben bevroren
Vul mij
want ik ben hol vanbinnen
Bescherm mij
want ik ben zo bang
om volwassen te worden
Gooi mij weg
dank mij af
want ik ben waardeloos
want ik sta stil
Ontdooi mij
want ik ben bevroren
Vul mij
want ik ben hol vanbinnen
Bescherm mij
want ik ben zo bang
om volwassen te worden
Gooi mij weg
dank mij af
want ik ben waardeloos
Was ik maar doof en blind
Voelde ik maar niks meer
Eindelijk zonder haat en pijn
Eindelijk rust
Reacties op dit gedicht
| Chichi: | Maandag, december 04, 2006 16:27 |
| Verlangen naar de rust, dat heb ik ook gedaan. Nog steeds wel, soms. Maar ik vind het nooit in mijn eentje.. |
|
| Amon: | Maandag, oktober 16, 2006 22:18 |
| soms zijn maskers dan erg handig.... | |
| Winna: | Maandag, oktober 16, 2006 21:31 |
| pfoeh! | |
| Dirk Hermans: | Maandag, oktober 16, 2006 19:34 |
| mooi | |
| appelboom: | Maandag, oktober 16, 2006 16:21 |
| Waardeloos ben je totaal niet! Bevroren, tja, met dit weer misschien wel! Neen, rust is ook niet alles, de stilte, dat is pas mooi! Sterkte Liefs appelboom |
|
| vivika: | Maandag, oktober 16, 2006 15:30 |
| heel erg mooi geschreven meisje! herkenbaar! knuff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: anguissette | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||