Pijnlijk verleden
Pijnlijk verleden
Het is al lang geleden,
Maar brand nog steeds in mijn hart,
Als een herinnering van een gebeurtenis op dezelfde dag.
Een herinnering niet gebaseerd op woorden,
Maar op gevoelens en beelden,
Er bestaat niets wat hier tegen helpt,
Moet er mee leren leven,
Proberen nooit aan te denken gaat niet,
Als ik alleen ben, komt de meeste pijn naar boven,
Dan wordt het niet onderdrukt.
Ik hoef mijzelf dan niet groot te houden…
Hoe oud ik ook ben, hoe oud ik ook zal worden,
Het kleine kind in mij, heeft zoveel pijn geleden,
Dat er voor blijft zorgen dat ik mij altijd,
Klein, ongelovig, naïef zal voelen,
Net zoals dat kleine kind, van toen.
Reacties op dit gedicht
| Roland Hainje: | Woensdag, oktober 18, 2006 20:41 |
| zeer gevoelig beschreven. als je zo kunt schrijven,kan jij niet naïef zijn;) probeer lief te zijn, voor het beschadigde kind in jezelf. van enige schuld, kan geen sprake zijn!!! verzacht de wonden. groetknuff, Ro |
|
| Tessa..: | Maandag, oktober 16, 2006 18:12 |
| heel mooi, ik ben er stil van.. | |
| Windwhisper: | Maandag, oktober 16, 2006 17:15 |
| Laat Vadertje Tijd het kind in je helen en strelen......zodat jezelf weer verder zult kunnen zonder verdrietig om te moeten blijven kijken........ sterkte en veel liefs |
|
| appelboom: | Maandag, oktober 16, 2006 17:11 |
| Het verleden is gecreeërd om in het verdere leven terug te kijken naar de gebeurtenissen. Lach er eens naar, en zeg: "Dat was toen, nu is nu". Liefs appelboom |
|
Over dit gedicht
| Auteur: miss my | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||