Omslaand geluk
Omslaand geluk
De warmte greep me in mijn kraag
het is bloedheet vandaag
De warmte bekroop mijn hart
bracht een vrolijke tinteling op gang
Ik verlangde met smart
maar zijn koude ogen maakte me bang
Mijn wonden heelden
maar de ijzige lucht geurde
Zijn ijskouden handen streelden
waardoor mijn wonden weer openscheurden
De vrieskou greep me in mijn kraag
het is ijskoud vandaag
De warmte greep me in mijn kraag
het is bloedheet vandaag
De warmte bekroop mijn hart
bracht een vrolijke tinteling op gang
Ik verlangde met smart
maar zijn koude ogen maakte me bang
Mijn wonden heelden
maar de ijzige lucht geurde
Zijn ijskouden handen streelden
waardoor mijn wonden weer openscheurden
De vrieskou greep me in mijn kraag
het is ijskoud vandaag
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, januari 06, 2002 00:07 |
| Tegenpolen worden waar de een zich niet meer samen laat zien aan de ander, maar toch aanraakt in een samenscholing van minzame vingers. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Susanne X | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||