geteisterd door verleden
De psycholoog
vertelde droog
dat hij haar niet kon helpen
zij moest het
in haar uppie klaren
haar eigen bloeden stelpen
Geen hulp was er
ze stond alleen
met al haar vreemde gedachten
Niet wetende
wat de toekomst bracht
niet wetende wat te verwachten
zo ging zij voort
op weg,op zoek
gravend in haar ziel
vlug springend
over de hobbels
en alles wat niet beviel
maar steeds weer
echt elke keer
werden de hobbels vergroot
zo vermeed
zii het stiekempjes
en legde niet alles bloot
zij kwam niet
tot het antwoord
en begreep maar niet de reden
zo stierf
de arme vrouw
geteisterd door het verleden
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Zaterdag, oktober 21, 2006 20:08 |
| Ja, zo kan het ook gaan in het leven... mooi geschreven. Liefs |
|
| Windwhisper: | Woensdag, oktober 18, 2006 17:39 |
| stilmakend om te lezen, altijfd zoveel onbegrip. liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia190 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||