Open en dicht
Open
Open het hart van
Gebroken stukken glas
Brandend in de ogen
Van het vuur.
Splinters,
priemend,
stekend
in de hals van haar
verloren lach.
Mijn lach,
Verdronken in vallend
Druppelend tranenvuur.
Druppelende
Ogen.
Die ogen pijnlijk strijkend
langs levende splinters,
gebroken in stukken
van doodgeboren elementen
van openheid;
Dicht.
Reacties op dit gedicht
| M@rcel: | Donderdag, oktober 19, 2006 17:56 |
| wat een prachtig mooi gedicht heel,heel mooi Liefs M@rcel |
|
| lely elfje: | Donderdag, oktober 19, 2006 17:14 |
| heel mooi gedaan lieverd kus elfje |
|
| Fancy Nancy: | Donderdag, oktober 19, 2006 17:10 |
| mooi... heel apart beschreven... | |
| *maantje*: | Donderdag, oktober 19, 2006 13:59 |
| heel speciaal gedichtje | |
Over dit gedicht
| Auteur: (rottig)appeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||