die boze grijzen wolken
die donkeren wolken.
gaan waar niet weg.
die donkeren wolken.
staan me in de weg.
die donkeren wolken,
vormen een bui.
een bui van verdriet.
een bui met duizend gelimmende tranen.
alles word nat alles is grijs.
alles is somber alles is zwart.
alles is treurig als een donker gat.
een gat in de wolken met alleen maar grijs.
een gat in de wolken met met duizend glimmende tranen.
tranen van verdriet! ze zijn zo duidelijk in die grijze wolken. maar bij mij zie je ze niet.
suzanne
gaan waar niet weg.
die donkeren wolken.
staan me in de weg.
die donkeren wolken,
vormen een bui.
een bui van verdriet.
een bui met duizend gelimmende tranen.
alles word nat alles is grijs.
alles is somber alles is zwart.
alles is treurig als een donker gat.
een gat in de wolken met alleen maar grijs.
een gat in de wolken met met duizend glimmende tranen.
tranen van verdriet! ze zijn zo duidelijk in die grijze wolken. maar bij mij zie je ze niet.
suzanne
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, oktober 20, 2006 13:21 |
| eens zal er ook licht komen dat je verdriet weg zal doen en het zonnetje in de plaats brengt ,groetjes Dirk | |
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 20, 2006 12:18 |
| prachtig verwoordt..verdriet zo te beschrijven dat je het voelt, als je het leest een knuffel en wat troost |
|
Over dit gedicht
| Auteur: suzanne_! | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||