lang gesprongen.
Droom me terug, opdat ik opnieuw weg gevallen
ben in jouw lege ogen - ik waag de sprong telkens
weer. Een bed kan ik makkelijk delen, maar mijn
telefoon rinkelt rustig door. (Houdt het dan ook nooit op)
Berg me veilig op ("Nee, de middelste plank kraakt
te veel"). Want alleen jouw armen zijn ditmaal niet
verwarmend genoeg - die tijd moet nog komen en
is fictief eigenlijk nooit weggeweest - laat maar zitten,
Ik wacht wel, liefste.
ben in jouw lege ogen - ik waag de sprong telkens
weer. Een bed kan ik makkelijk delen, maar mijn
telefoon rinkelt rustig door. (Houdt het dan ook nooit op)
Berg me veilig op ("Nee, de middelste plank kraakt
te veel"). Want alleen jouw armen zijn ditmaal niet
verwarmend genoeg - die tijd moet nog komen en
is fictief eigenlijk nooit weggeweest - laat maar zitten,
Ik wacht wel, liefste.
Reacties op dit gedicht
| Panta Rhei: | Donderdag, november 02, 2006 08:02 |
| Wachten is niet altijd iets slechts :) Liefs, |
|
| moongirl1982: | Maandag, oktober 23, 2006 12:40 |
| ik hoop dat het alles duidelijk wordt... groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bring-me-on | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||