Nog titelloos
Enkel als je vluchten kan
werp je de eerste steen,
zich aan de onschuld
vergrijpend.
Gehuld in je decadentie
verwerp je alles
wat deze aarde meer maakt
dan een stuk steen.
En wanneer de nacht
moedeloos
je kamer verlicht,
vertel me wat je voelt.
Vertel het me
hoe het voelt
om te leven in
je zelfgemaakte
niets.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, oktober 22, 2006 11:01 |
| Een herkenbaarheid zeker voor velen die je hier verwoord hebt. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: IfAllElseFails | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||