soms kijk je naar je leven en zie je alleen maar zonneschijn.
soms kijk je naar je leven en zie je alleen maar pijn.
mensen in je leven die komen en die gaan.
mensen in je leven die altijd naast je staan.
gevoelens die altijd maar weer anders lijken te zijn.
gevoelens van vreugde,liefde en ook pijn.
waar kun je nog op vertrouwen? wat is waarheid en wat is schijn?
hoe kan iets wat goed lijkt en goed voelt toch zo verraderlijk zijn?
wat maakt ons toch zo verschillend? in ons denken en ons doen
wat maakt zoveel mensen toch zo gevoelloos van al die miljoen?
ik begrijp deze wereld waarin ik leef zo vaak niet.
ik zoek naar het goede maar vind vaak verdriet.
ik kijk naar mijn kinderen onschuldig en klein en toch ook groot.
mijn trots en zaligheid mijn hart en ziel tot aan mijn dood.
laat ze gelukkig en goed zijn in hun gegeven leven.
laat ze liefde,respect,mededogen en eerlijkheid geven.
laat ze zijn ook dat wat ik niet ben maar wil zijn,
sterk,veerkrachtig beschermd tegen onnodige pijn.
in het leven heeft ieder zijn ups en zijn downs te doorstaan.
je moet een manier vinden om je demonen te verslaan.
ik heb mijn licht in de duisternis altijd weer kunnen vinden.
met liefde in mijn hart kan de duisternis mij niet verslinden.
want net als ieder ander verander en groei ik ook met de tijd.
en wat er ook komt 1 ding blijft voor ieder gelijk met de dood eindigt ook de strijd