Met een stap over de lijn
Met een stap over de lijn
Je stapte zomaar
Zonder afscheid
Eén stap
En weg was je
Met een stap over de lijn
Ik stap op het voetpad
Zorg dat ik altijd op de lijntjes blijf
Want anders
Daar wil ik niet aan denken
Met één stap over de lijn
Hoe de leegte naast me pijn doet
Zonder dat er iemand is
Hoe dat net me zo pijn doet
Dat niet-zijn
Hoe je met een enkele stap
Over die lijn ging
Ik blijf stappen
Steeds maar verder
In de hoop je ooit te vinden
Langs de andere kant van die lijn
En je te vragen
Waarom
En waarom
En waarom
Waarom moet ik nu jouw pijn dragen?
Waarom geen afscheid?
Waarom die ene stap?
Waarom kan ik niet
Gewoon
Met een stap
Over de lijn...
Je stapte zomaar
Zonder afscheid
Eén stap
En weg was je
Met een stap over de lijn
Ik stap op het voetpad
Zorg dat ik altijd op de lijntjes blijf
Want anders
Daar wil ik niet aan denken
Met één stap over de lijn
Hoe de leegte naast me pijn doet
Zonder dat er iemand is
Hoe dat net me zo pijn doet
Dat niet-zijn
Hoe je met een enkele stap
Over die lijn ging
Ik blijf stappen
Steeds maar verder
In de hoop je ooit te vinden
Langs de andere kant van die lijn
En je te vragen
Waarom
En waarom
En waarom
Waarom moet ik nu jouw pijn dragen?
Waarom geen afscheid?
Waarom die ene stap?
Waarom kan ik niet
Gewoon
Met een stap
Over de lijn...
Over dit gedicht
| Auteur: Winetj | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||