Ik heb niet meer dan mij te geven
Ik heb niet meer dan mij te geven
Er wordt zacht stil gefluisterd
Er wordt zacht stil gefluisterd
de hemel is in rep en roer
de sterren zijn in haast verduisterd
en ook het licht van maan is uit
- op aarde waart de waanzin rond -
ik voel de oorlog in mijn hoofd
bijt bloedend zelf mijn lippen wond
leef zombiaans en als verdoofd
Ik dwaal windstreken alle vier
en zoek vertwijfeld mij een huis
dan ben ik ginder, daar, dan hier
ik weet niet meer waar ik echt hoor
- mijn voel vecht bitter met mijn lijf -
vertel mij wie de strijd verloor
en of ik nog wel levend ben
wie dat er mijn gedichten schrijft
En angstig wacht ik nieuwe nacht
ik zie het duister grijnzend komen
ken elke duivel die mij wacht
en teert op mij gestolen dromen
- waar is mijn liefdeskracht gebleven -
ik mag niet slapen gaan, niet meer
en blijf naar ’t leven grijpen
al doet mij elk bewegen zeer
Maar meer als mij heb ‘k niet te geven.
**********
sunset 23-10-2006
**********
de sterren zijn in haast verduisterd
en ook het licht van maan is uit
- op aarde waart de waanzin rond -
ik voel de oorlog in mijn hoofd
bijt bloedend zelf mijn lippen wond
leef zombiaans en als verdoofd
Ik dwaal windstreken alle vier
en zoek vertwijfeld mij een huis
dan ben ik ginder, daar, dan hier
ik weet niet meer waar ik echt hoor
- mijn voel vecht bitter met mijn lijf -
vertel mij wie de strijd verloor
en of ik nog wel levend ben
wie dat er mijn gedichten schrijft
En angstig wacht ik nieuwe nacht
ik zie het duister grijnzend komen
ken elke duivel die mij wacht
en teert op mij gestolen dromen
- waar is mijn liefdeskracht gebleven -
ik mag niet slapen gaan, niet meer
en blijf naar ’t leven grijpen
al doet mij elk bewegen zeer
Maar meer als mij heb ‘k niet te geven.
**********
sunset 23-10-2006
**********
Reacties op dit gedicht
| Fata Morgana: | Maandag, oktober 23, 2006 23:14 |
| Jezelf geven is al meer dan genoeg, al het leed van de wereld kun jij niet oplossen, soms moet je los kunnen laten lieve broer en alleen vasthouden aan jezelf en dan beetje geven... hoop je zaterdag letterlijk aan mijn hart te drukken, liefs Fata. | |
| M@rcel: | Maandag, oktober 23, 2006 13:08 |
| intens mooi geschreven Sunset Liefs M@rcel |
|
| Littledolphin: | Maandag, oktober 23, 2006 10:55 |
| intens mooi dit gedicht,liefs little | |
| ~MeLoDy~: | Maandag, oktober 23, 2006 10:23 |
| wow... intens prachtig... gr. MeLoDy |
|
| elze: | Maandag, oktober 23, 2006 10:10 |
| nee vriend, meer dan jij is er niet,,, laifs elze,,doekeltje |
|
| *Ria Klein Herenbrink* (Raira): | Maandag, oktober 23, 2006 08:27 |
| is er meer? ik kan alleen maar met onderstaande reacties instemmen liefs knuff Ria |
|
| Windwhisper: | Maandag, oktober 23, 2006 07:59 |
| een stille traan drupt langs mijn wang........ | |
| Artifex: | Maandag, oktober 23, 2006 07:50 |
| laat de demonen voor wat ze zijn zwarte zeepbellen in de nacht als ik kon prikte ik ze één voor één stuk zodat jouw een lichter duister wacht in plaats daarvan stuur ik een virtuele knuffel... Liefs, Artifex. |
|
| Black Lord: | Maandag, oktober 23, 2006 07:44 |
| Maar meer als als mij heb ik niet te geven............... dit had van mijn meer benadrukt mogen worden want mijn mening is je geeft veel en wat je geeft is warm en bijzonder je gedicht met bewondering gelezen wens een goed week begin en een warme groet ***Wim**** |
|
| tears for you: | Maandag, oktober 23, 2006 07:42 |
| heel mooi ,onrustige morgen tears |
|
| Lia van der Fluit : | Maandag, oktober 23, 2006 07:13 |
| nah,, het lijkt mij dat dat meer dan genoeg is.. laifs.. en een prettige maandag.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||