Witte veer
Ik zag je liggen,
temidden van
modder en gras.
Even moest ik
goed kijken om
te zien wat je was.
Teer lag jij daar,
zelfs de wind
kreeg geen vat.
Ik zag je liggen,
die mooie witte veer.
Helderwit stak je af
tegen donkere modder
en heldergroen gras.
Even wilde ik je
aanraken, strelen,
voelen hoe je bent.
Maar liever nog
leg ik je vast
voor het nageslacht.
Gevangen in eeuwigheid,
te zien, keer op keer.
temidden van
modder en gras.
Even moest ik
goed kijken om
te zien wat je was.
Teer lag jij daar,
zelfs de wind
kreeg geen vat.
Ik zag je liggen,
die mooie witte veer.
Helderwit stak je af
tegen donkere modder
en heldergroen gras.
Even wilde ik je
aanraken, strelen,
voelen hoe je bent.
Maar liever nog
leg ik je vast
voor het nageslacht.
Gevangen in eeuwigheid,
te zien, keer op keer.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, oktober 23, 2006 11:54 |
| Zacht stil mooi. Ik las het graag. Liefs, sunset |
|
| Windwhisper: | Maandag, oktober 23, 2006 11:11 |
| stil gelezen, het is mooi..... | |
Over dit gedicht
| Auteur: spaceboy | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||