zie de manier waarop zij nu haar heupen wiegt
voorheen bezeten van verleiding en passie
nu slechts van passie

het vuur in haar ravezwarte ogen is gedoofd
haar ogen zijn niet langer bron van licht
slechts nog bron van gesleten vrouwelijkheid

haar gehele gelaat is veranderd met de tijd
het is oud en vertelt een lang levensverhaal
het is doorstoken van wijsheid en verbitterde liefde

lichaamstaal en lichaam vertellen niet van een mooie vrouw
maar van een vrouw die haar leven probeert te rekken
en toch is zij diezelfde vrouw die ik ken

zij heeft lief uit zorg voor het naderende einde
haar liefde voedt haar eenzaamheid
haar liefde is het die haar begeleidt naar het komende einde

alleen het karakter is wat het ooit geweest is
nog altijd even hartverwarmend en met liefde beklijfd
hoewel bitter en door de tijd aangetast

het licht in haar blijft branden
totdat zij is opgebrand
totdat zij genoeg licht heeft gezien

dansend en schuddend met haar heupen lacht zij nog altijd
zij lacht om al wat komisch is
haar gevoel voor humor is nog als het oude

toch heeft ook zij niet iets van de eeuwigheid
ooit zal zij sterven
laat haar nu maar lachen en dansen dan is zij tevreden met hoe het is