Genegen een met de avond
Genegen een met de avond
als wind tot me fluistert
op een kille avond
roert zich mijn hart
en zacht spelen in mijn geest de drums
is staar ver over de horizon
een glimlach op mijn lippen
ik droom en zie hem lopen
het wolvenbeest in mij verweven
ik hoor de takjes kraken
en wandel mee in zijn pas
hij gedoogt
want hij kent mijn liefde
ze versmelten man en beest
de banjo speelt
ik voel tonen
en luister naar het ritme van mijn hart
als de lotus kon schreeuwen
samen met de alruin
schreef ik op eikenbast
de zucht van mijn verlangen
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Dinsdag, oktober 24, 2006 19:24 |
| mooi....stil gelezen . fijne avond hoor. Cobie |
|
| M@rcel: | Dinsdag, oktober 24, 2006 18:39 |
| wat een pracht gedicht Wim en heel graag gelezen Liefs M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||