levenloos
als de zon ondergaat,
als de wind liggen gaat.
kom ik moeizaam tot leven
hetgeen dat mij is gegeven.
het leven met donkere ogen bekeken,
helemaal in kreukels gelegen.
helemaal afgeleeft
niets beleeft.
en uiteindelijk niet meer leven.
niet meer kunnen doen dan beven.
en eindelijk dan toch dood,
levenloos in de goot.
Reacties op dit gedicht
| Nateke: | Dinsdag, oktober 24, 2006 20:43 |
| Mooi verwoord hoe je je voelt ! Knuffel Nateke |
|
| Liekeee: | Dinsdag, oktober 24, 2006 19:17 |
| heb er geen woorden voor zo mooi(W) |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, oktober 24, 2006 18:55 |
| erg om dit te lezen. ben er stil van |
|
Over dit gedicht
| Auteur: black roses | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||