Ik zie je staan
Ik zie je staan,
met die bekende blik in je ogen.
Het gebeurd alweer,
Ik kan het haast niet geloven.
Als ik naar je kijk,
Word ik al bang.
Steeds weer hoop ik,
dat ik niet nog meer klappen vang.
Je zou het niet meer doen,
Je zei dat je het beloofde.
Waarschijnlijk wist je,
Dat ik het toch wel weer geloofde.
Ik ben bang,
Waarom doe je me dit aan.
Ik word alleen al bang,
Als ik je daar zie staan.
Reacties op dit gedicht
| Esther-Unicorn: | Donderdag, oktober 26, 2006 11:58 |
| Dit heb ik vaak gevraagd aan degene die mij pijn deden.... Zeer herkenbaar dus |
|
| Mickey83: | Donderdag, oktober 26, 2006 01:26 |
| Wow, meid. Bijzonder raak verwoord. Helaas is het geen fictie. Ik herken het gevoel precies... Sterkte en een dikke knuff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Just-Mel* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||