Ik wil niet mijn verdriet verbergen..
van binnen huilen van buiten lachen..
Nee ik wil dat je me ziet huilen..
kijken of je me dan wel zou geloven..
Ik wil er niet over gaan praten..
het zal niet nodig zijn..
Mijn uitdrukking, mijn tranen zullen genoeg zeggen.
je zult zien dat onze ruzie mij teveel pijn doet..
Je zal in zien dat we het beter kunnen bij leggen..
Je zou me moeten zien, hoe ik voor de zoveelste keer..
mijn lidtekens weer open snijdt..
Je zou eens moeten lezen wat er staat..
je zou geschokt reageren...
Want het is jou naam op mijn lichaam..
jou naam als teken van de pijn..
Jou naam met bloederige randen..
een teken dat ik er vaak niet meer wou zijn..
Ooit hoop ik dat je het te zien zal krijgen..
gewoon om te bewijzen..
Dat ik zeker wel gevoelens had..
dat ik zeker wel iemand ben..
Ben benieuwt hoe je zal reageren..
je zal weten dat ik het voor jou gedaan heb..
Je zal eindelijk geloven dat ik er mee bezig was..
En heel misschien..
zal je me snappen, als je al mijn gedichten las.
- 26 oktober 2006 -