Geen hoop...
Langzaam kijkt ze omhoog,
maar ziet niet de kleuren van de regenboog.
Het laatste blaadje dwarrelt naar beneden,
alle hoop voor haar is nu verdwenen.
In haar buik voelt ze zijn hart,
die ze lang geleden nog eens lief had.
Toen gaf ze hem een hint,
nu is het te laat, nu draagt ze zijn kind.
maar ziet niet de kleuren van de regenboog.
Het laatste blaadje dwarrelt naar beneden,
alle hoop voor haar is nu verdwenen.
In haar buik voelt ze zijn hart,
die ze lang geleden nog eens lief had.
Toen gaf ze hem een hint,
nu is het te laat, nu draagt ze zijn kind.
Reacties op dit gedicht
| zienne: | Zondag, oktober 29, 2006 10:24 |
| zienne: | Zondag, oktober 29, 2006 10:24 |
| mooi gedichtje... ik ben er helemaal stil van geworden |
|
| Windwhisper: | Donderdag, oktober 26, 2006 20:57 |
| weet niet zo goed wat te zeggen. veel liefs dan maar |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Music girl | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||