Zij kan geen afstand doen
Zij kan geen afstand doen
Naar het buitenlicht gedragen, of
het wel kleurde bij zijn bruine jas.
Hij had er oog voor en direct alweer
gezien dat de combinatie niks is
bij een grijze tas. Even heeft ze
overwogen een zwarte mantel te gaan
kopen, die kun je overal bij dragen.
Tranen branden in haar ogen, ze doet
geen tweede keus, want zijn mening
kan ze niet meer vragen.
Reacties op dit gedicht
| marlian1: | Dinsdag, april 13, 2010 14:34 |
| Mooi gedicht! Xxx Lianne |
|
| sleepless: | Woensdag, januari 09, 2002 23:15 |
| Weten dat je iemand mist, het zit 'm in de liefde volgens mij. Groeten, Sammy. |
|
| Sheena: | Maandag, januari 07, 2002 16:54 |
| zwarte mantel .... roept bij mij gevoel van begrafenis op ... Sheena |
|
| Laurens Windig: | Maandag, januari 07, 2002 16:11 |
| Lees vooral de laatste regel nog eens een de titel! Dag Emobé. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||