Mijn muurtje
Zoveel vrienden om me heen
En toch voel ik me soms heel alleen
Ik verstop me achter mijn muurtje
Soms een lange tijd en soms een uurtje
Dan denk ik na over mijn leven
Aan mensen die ik nog zoveel wil geven
Mijn problemen en ellende komen ook aan bod
Het maakt mij soms zo kapot
Maar na regen komt zonneschijn
Ook de gelukkige gedachten mogen er zijn
Die slaan mijn muurtje dan aan stukken
En zorgen dat mijn leven weer even kan lukken
En toch voel ik me soms heel alleen
Ik verstop me achter mijn muurtje
Soms een lange tijd en soms een uurtje
Dan denk ik na over mijn leven
Aan mensen die ik nog zoveel wil geven
Mijn problemen en ellende komen ook aan bod
Het maakt mij soms zo kapot
Maar na regen komt zonneschijn
Ook de gelukkige gedachten mogen er zijn
Die slaan mijn muurtje dan aan stukken
En zorgen dat mijn leven weer even kan lukken
Reacties op dit gedicht
| rovago: | Maandag, oktober 30, 2006 19:32 |
| Geweldig verwoord. Groetjes. Rovago. |
|
| Windwhisper: | Maandag, oktober 30, 2006 18:36 |
| droevig en toch ook weer positief, graag gelezen hoor. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nateke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||