Het leven droomt zich uit
Uitgezucht heb je mijn naam
uit je hart
als bij een laatste ademtocht
En nu drijft een verdronken zwaan
van een liefde
zachtjes terug naar open zee
De hemel weent een nieuwe ster
aan ’t nachtelijk firmament
en legt gezang erover
En ’t leven
droomt zich uit.
**********
sunset 01-11-2006
**********
| Ylaide: | Woensdag, november 01, 2006 21:37 |
| Het geeft me rust.. prachtig:) | |
| hiljaa: | Woensdag, november 01, 2006 18:57 |
| droefmooi! knufleifs--hiljaa-- |
|
| lonely 1: | Woensdag, november 01, 2006 15:28 |
| stilmakend mooi! liefs en troostende knuffel, lonely 1 |
|
| Dichter Hendrik: | Woensdag, november 01, 2006 14:48 |
| Ik begrijp de gedichten van Sunset nooit zo goed, ze zijn voor mij te poetisch. Maar zoals het geschreven is kan ik zijn dat de schrijver er gevoel in ligt en dat komt wel op mij over :) |
|
| Mandje: | Woensdag, november 01, 2006 09:49 |
| Prachtig, aangrijpend gedicht, Sunset! liefs, Marianne |
|
| Artifex: | Woensdag, november 01, 2006 07:13 |
| Droevig en intens. Warme knuffel.... Liefs, Artifex. |
|
| Klaes: | Woensdag, november 01, 2006 07:10 |
| kort en bondig in heftigheid groet/klaes |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2006 | ||
| Thema's: | ||