mijn liefste schat
mijn liefste schat
dat zeg ik immer weer
dat is nu eens een vrouw
ik ben haar allerbeste vriend
meer krijg ik nog niet
maar wat ben ik daar
dan uiteindelijk mee gebaat
ik zie haar veel te weinig
en dat zint mij niet
slechts een paar uur zijn we samen
die zijn dan ook zo om
de baan moet ik dan ruimen
het is dan tot weldra eens
wanneer of hoe is dan een raadsel
ik kijk er steeds naar uit
bellen gaat er steeds best
maar veel verder raken we niet
ik ben gek verliefd op haar
dat is zeker een feit
mijn liefde groeit nog immer door
aan haar heb ik mijn hart verloren
bij haar komt ik tot
rust en vrede in mijn leven
maar of we ooit verder komen
dan moet het lot mij ook iets gunnen
henrib
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Donderdag, november 02, 2006 11:58 |
| Weet je, je zou het eens gewoon moeten zeggen, dan zit je niet zo in onzekerheid. Liefs en een knuffel van mij Cobie |
|
| sunset: | Donderdag, november 02, 2006 09:58 |
| En? Heb je het haar zelf al eens gezegd, gevraagd? Tonend delend verlangen verwoord je hier. Liefs en fijne dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: henrib | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2006 | ||
| Thema's: | ||