Je hart, zo vals en gemeen!
Elk woord wat je zei..
zo koud..
Elke gedachte aan jou..
herrinnerd aan wat je zei tegen mij..
Elke traan..
gespeeld?
Elke lach..
een vevelend beeld..
Elk troostend woord..
waar je niets van meent..
Je zielige verhalen..
ze werden geloofd..
Maar t aller-ergste is je hart!
dat hart wat gevuld is met leegte..
Jouw hart..
Wat geen gevoel kent..
Je hart..waaruit alle leugens ontstonden..
Je hart, zo vals en zo gemeen!
*Geschreven voor mn moeder..
Iedereen trapt er keer op keer in..
IK niet meer!
zo koud..
Elke gedachte aan jou..
herrinnerd aan wat je zei tegen mij..
Elke traan..
gespeeld?
Elke lach..
een vevelend beeld..
Elk troostend woord..
waar je niets van meent..
Je zielige verhalen..
ze werden geloofd..
Maar t aller-ergste is je hart!
dat hart wat gevuld is met leegte..
Jouw hart..
Wat geen gevoel kent..
Je hart..waaruit alle leugens ontstonden..
Je hart, zo vals en zo gemeen!
*Geschreven voor mn moeder..
Iedereen trapt er keer op keer in..
IK niet meer!
Reacties op dit gedicht
| red one: | Donderdag, november 02, 2006 22:26 |
| sterkte ermee, het is erg moeilijk lijkt me... als je zo met je moeder moet leven.. liefs redje |
|
| Fancy Nancy: | Donderdag, november 02, 2006 22:02 |
| lijkt me niet echt een vertrouwen tussen jullie... *knuf* sterkte.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nathalie926 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 november 2006 | ||
| Thema's: | ||