Zodat jij groeien kan
ik wil jou rots in de branding zijn
zodat jij groeien kan
je geen licht ontnemen
maar beschermen
zodat jij groeien kan
daarom doet het zó zeer
dat jij verlang naar meer
dan ik je blijkbaar geven
Reacties op dit gedicht
| Rien de Heer: | Maandag, november 06, 2006 21:25 |
| Je BENT ook haar rots in de branding. Misschien beseft ze het nu niet of wil ze het niet toegeven, maar je bent het wel....... Groetjes, Rien. |
|
| mugje: | Maandag, november 06, 2006 16:13 |
| Kippevel.... Heel erg sterk geschreven Ik hou van je Annemieke xXx tom xXx |
|
| switi lobi: | Maandag, november 06, 2006 10:24 |
| Wat een juweeltjes heb jij vandaag geplaatst! Liefsliefs, switi lobi |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 06, 2006 08:22 |
| Stilwordend gelezen, aangrijpend verdrietig mooi en zeker met het plaatje erbij. Liefs Cobie |
|
| remie: | Maandag, november 06, 2006 08:17 |
| heel erg mooi met dat plaatje...liefs remie | |
| Reiger: | Maandag, november 06, 2006 06:46 |
| Bijzonder mooi.... | |
| christina: | Maandag, november 06, 2006 02:07 |
| soms is het meer nooit vol maar eens zullen ze begrijpen zegt deze moeder liefs christa |
|
| tulpje: | Maandag, november 06, 2006 01:55 |
| wauw heel mooi verwoord ben er stil van liefs en truste knuffel meid hoop dat je toch een beetje slaapt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke van der Ven | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2006 | ||
| Thema's: | ||