Laat mij nu maar
Laat mij nu maar
Laat mij maar wonen in mijn graf
voor altijd rusten in een kist
er rest niets meer van wat ik gaf
de juiste afslag heb ik gemist
Heel stil zal ‘k zijn, dat is beloofd
misschien dat ‘k dan gelukkig word
en dat jij eindelijk gelooft
de tijd die wij ons gaven was te kort
Mijn lachen wordt niet meer gehoord
- al was dat toch al lang gestorven -
en weet je ‘k heb mezelf vermoord
misschien ‘t gespeelde spel bedorven
Nu ben ‘k alleen zoals voorheen
en tranen leggen zich op mijn gezicht
al zijn het niet de mijne die ik ween
- te veel ervan in wat ik heb gedicht -
Ik weet dat ‘k meer wou dan je gaf
en dat op ’t einde ik zelf mij gemist
laat mij dus rustig wonen in mijn graf
voor altijd liggen in een houten kist.
**********
sunset 06-11-2006
**********
Reacties op dit gedicht
| rovago: | Dinsdag, november 07, 2006 00:53 |
| Dat is pas neerslachtig geschreven. Liefs. Rovago |
|
| cosmicdoom: | Maandag, november 06, 2006 22:38 |
| beautiful poem,zelfinzicht heb je, nu nog toepassen.makkelijk gezegd omdat het herkenbaar verwoord is.take care groetjes jurgen | |
| *maantje*: | Maandag, november 06, 2006 12:26 |
| Sterke,. na regen komt zonneschijn..., wie zei er mij ook al weer dat prinsen echt kunnen bestaan.... , time,en eerst jezelf terug helemaal vinden x liefs maantje | |
| Littledolphin: | Maandag, november 06, 2006 12:08 |
| heeft mij geraakt, erg herkenbar, liefs little | |
| soulsister: | Maandag, november 06, 2006 12:05 |
| zo droevig liefs en knuf |
|
| Reiger: | Maandag, november 06, 2006 11:37 |
| Hier heb je heel duidelijk je verdriet omschreven.... Toch kan ik het echt niet helpen dat het gedicht mij wel heel erg aanspreekt en het dus bijzonder mooi beschreven vind.... Ik geef je even mijn warme en zachte vleugels....mag je even onder schuilen ;) |
|
| going with de wind: | Maandag, november 06, 2006 11:27 |
| je verdriet echt mooi omschreven lieve |
|
| flores: | Maandag, november 06, 2006 10:57 |
| uist..onuitgesproken woorden..ik durf niet. *bloos*'' Met mijn liefs, lieve sunset. |
|
| conan: | Maandag, november 06, 2006 10:47 |
| zolang je in je graf gedichten schrijft is het voor mij goed sun ;-) liefs conan |
|
| mums: | Maandag, november 06, 2006 10:23 |
| je verdriet, weer zo voelbaar beschreven. Knuffeltje van mij. liefs mums |
|
| switi lobi: | Maandag, november 06, 2006 09:46 |
| Warme omarmende knuffels..... Dikke dikke kus! Liefsliefs, switi lobi |
|
| remie: | Maandag, november 06, 2006 09:10 |
| en morgen ziet het allemaal anders...laat die 6 plankjes nog maar even weg...liefs remie | |
| tears for you: | Maandag, november 06, 2006 09:02 |
| zo droevig ,hopelijk blijf je nog lang tears |
|
| bijouken: | Maandag, november 06, 2006 08:56 |
| Mooi delende droefheid. Gedeelde smart is maar halve smart. Lieve knuffel van mij. |
|
| lonely 1: | Maandag, november 06, 2006 08:41 |
| dit is zo in- en intriest, maar echt zo mooi!!! liefs en troostende knuffel, lonely 1 |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 06, 2006 08:23 |
| Oeps.....tja zal het maar niet al te letterlijk nemen, het is een dijk van een gedicht... Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2006 | ||
| Thema's: | ||