Kortsluiting
Kortsluiting
gevangen in vonken van vuur
mijn verstand onbevreest
geknetter tot de dood nabij
ontbloot koper
het was water dat streelde
tot tafreel ongekend
ik ontnam een briesende demon
zijn porceleinen kronen
in het zwijgen
vond ik mijn genoegdoening
herstelde met glimlach
en toen zoemde de stem van een engel
onderschat nooit de kracht
van dit verbond
het is een mega kracht
die hart verwond
***Wim****
mijn verstand onbevreest
geknetter tot de dood nabij
ontbloot koper
het was water dat streelde
tot tafreel ongekend
ik ontnam een briesende demon
zijn porceleinen kronen
in het zwijgen
vond ik mijn genoegdoening
herstelde met glimlach
en toen zoemde de stem van een engel
onderschat nooit de kracht
van dit verbond
het is een mega kracht
die hart verwond
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| remie: | Dinsdag, november 07, 2006 09:27 |
| hang je aan de elektra...nooit blussen met water .... gelijk een mooi kapsel...doe je voorzichtig aan...liefs remie | |
| Windwhisper: | Maandag, november 06, 2006 22:02 |
| wouw...mooi dit al is de ondertoon angst, heel graag gelezen. Een warme knuffel Cobie |
|
| ScMa {15}: | Maandag, november 06, 2006 19:51 |
| suppr mooi gedicht.. xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2006 | ||
| Thema's: | ||