Hoe voelde het om op jezelf te gaan
Hoe voelde het om op jezelf te gaan wonen…
Hoe voelde het toen je op jezelf ging.
Zag je er tegen op of had je toen zin?
Vond je het niet erg om alleen te zijn.
Of vond je die rust juist zo fijn?
Waren er veel veranderingen.
Of liet de tijd alles bezinnen?
Mij lijkt het spannend en wennen.
Hoe ga je nu alles in plannen…
Hoe voelde het toen je op jezelf ging.
Zag je er tegen op of had je toen zin?
Vond je het niet erg om alleen te zijn.
Of vond je die rust juist zo fijn?
Waren er veel veranderingen.
Of liet de tijd alles bezinnen?
Mij lijkt het spannend en wennen.
Hoe ga je nu alles in plannen…
Reacties op dit gedicht
| jantje maan: | Dinsdag, november 07, 2006 20:36 |
| bij mij was het van eindelijk orde , eens ik opgeruimt heb kan ze het niet meer overhoop gooien , ben blij alleen te wonen , maaar ...soms is de eenzaamheid er te veel aan liefs marc |
|
| caroline leeuwerck: | Dinsdag, november 07, 2006 15:10 |
| heel mooi en ik vind da wel spannend liefs xxx |
|
| Artifex: | Dinsdag, november 07, 2006 13:09 |
| Dat liep bij mij heel anders dan men normaal zou verwachten. Maar eenmaal op jezelf leert je in het leven te staan. Liefs, Artifex. |
|
| switi lobi: | Dinsdag, november 07, 2006 10:05 |
| Het is spannend, wennen en plannen en kan heel erg leuk zijn! Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2006 | ||
| Thema's: | ||