Je ogen...
Ik kijk in je ogen.
Je ogen stralen angst uit.
Maar ook liefde.
De liefde die je voor me voelt.
Maar die liefde is snel voorbij.
Want de angst verschijnt.
Ik kijk in je ogen.
Ze beginnen te stralen.
Te stralen van verdriet.
Dan valt er een traan.
Hij kletst op de grond.
Vol met angst, liefde en verdriet.
© By Mezelf!
Je ogen stralen angst uit.
Maar ook liefde.
De liefde die je voor me voelt.
Maar die liefde is snel voorbij.
Want de angst verschijnt.
Ik kijk in je ogen.
Ze beginnen te stralen.
Te stralen van verdriet.
Dan valt er een traan.
Hij kletst op de grond.
Vol met angst, liefde en verdriet.
© By Mezelf!
Reacties op dit gedicht
| *Shadow in the rain*: | Woensdag, november 08, 2006 14:09 |
| Is het helemaal met Chovexani eens.. echt super cool ! :) bedank voor je reactie ! groetjes Shadow in the rain | |
| Mariz: | Dinsdag, november 07, 2006 15:45 |
| Bedankt =D | |
| chovexani: | Dinsdag, november 07, 2006 15:42 |
| Wow deze is heel erg mooi. Heel gevbelig geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mariz | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2006 | ||
| Thema's: | ||