Lang geleden
Zo lang geleden
nog steeds kapot
ver in het verleden
zo lang voel ik me al rot
De mooie tijd
die over is
zoveel spijt
zoveel gemis
Vergeten zal ik je niet
altijd blijf je in mijn hart
ook door al dat verdriet
je blijft een geval apart
Dat houden van
zal altijd blijven
kapot ben ik ervan
dat gevoel is niet te beschrijven
Hoe graag ik het ook wil
het zal niet terug komen
altijd blijft het stil
het enige wat ik kan is dromen
Dromen hoe mooi het was
wat verleden tijd zal wezen
nu realiseer ik me pas
dat dat is bewezen
Hoeveel ik ook van je gehouden had
hoe erg ik je mocht
het is jammer dat juist dat
dat ver was gezocht
Ik moet je loslaten
zo moest het waarschijnlijk zijn
ik zou je moeten kunnen haten
maar dat, dat doet me nog steeds pijn
nog steeds kapot
ver in het verleden
zo lang voel ik me al rot
De mooie tijd
die over is
zoveel spijt
zoveel gemis
Vergeten zal ik je niet
altijd blijf je in mijn hart
ook door al dat verdriet
je blijft een geval apart
Dat houden van
zal altijd blijven
kapot ben ik ervan
dat gevoel is niet te beschrijven
Hoe graag ik het ook wil
het zal niet terug komen
altijd blijft het stil
het enige wat ik kan is dromen
Dromen hoe mooi het was
wat verleden tijd zal wezen
nu realiseer ik me pas
dat dat is bewezen
Hoeveel ik ook van je gehouden had
hoe erg ik je mocht
het is jammer dat juist dat
dat ver was gezocht
Ik moet je loslaten
zo moest het waarschijnlijk zijn
ik zou je moeten kunnen haten
maar dat, dat doet me nog steeds pijn
Reacties op dit gedicht
| Dreamlover: | Dinsdag, november 07, 2006 19:36 |
| Erg herkenbaar neergezet. Mooi en droef gedaan. Liefs Dreamlover |
|
| ScMa {15}: | Dinsdag, november 07, 2006 17:35 |
| wat liefdesverdriet wel allemaal niet kan doen... mooi gedicht, sterkte xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2006 | ||
| Thema's: | ||