Dagdromen.
Niets ontwarende, starende ogen,
het gefilterde geluid dooft de oren,
wereldvreemde geest, met vlagen,
dag bewust zijn, in de ban geslagen.
Grijze massa, kronkelende antenne,
visioenen, beelden, geen herkennen,
tijdsbesef verdween, hoe het begon,
hersenen, ontvanger, satellietstation.
Pompende hartslag, hortend, stotend,
trillende spieren, het wederkomend,
aanzwellend geluid, omlijnde beelden,
dagdromen voorbij die dit verheelden.
© Herman Coppens.
Reacties op dit gedicht
| fredie: | Dinsdag, december 05, 2006 11:47 |
| die beelden moet je vast houden knuf love fredie |
|
| rovago: | Woensdag, november 08, 2006 23:54 |
| prachtig gedicht. Groetjes. Rovago |
|
| lonely 1: | Woensdag, november 08, 2006 23:52 |
| heel erg mooi, liefs, lonely 1 |
|
| angelfromhell: | Woensdag, november 08, 2006 23:24 |
| heel mooi! grtz,,angelfromhell |
|
| amazone: | Woensdag, november 08, 2006 19:00 |
| mooi gedaan:)...liefs amzone | |
Over dit gedicht
| Auteur: Herman Coppens | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2006 | ||
| Thema's: | ||