Ik draai in het rond.
Dwingt mezelf niet van de circel af te slaan.
Dolle spiralen draaien om mij heen wanneer ik toch stil zal gaan staan.
Ik waarneem het in herhaling, doch ik de ervaring roterend met een vervreemd gevoel al meerdere malen was ingegaan,
Draaien in het rond.
Doordrongen van één geest dat mij geschenken gaf van plagen.
Ik draai in het rond.
Omstuwt door golven van lust en van waan,
Drijf ik als wrakhout stuurlos voort.
Schuwe windvlagen schenken evenals dat ze stelen,
de emotie’s terwijl ze neerslaan tot de grond.
Dolle spiralen, mischien de volgende draai het geen vermoord.
En al zeker verwond.
Mijn eigen werkelijkheid...
Verziekt en verstoort.
Bloed druppels sijpelt op daar waar mijn leven is verwond.
Als een leugen doe ik zwijgen, zodat men mij tot nu toe nog steeds niet heeft gehoort.
Ik draai in het rond,
Met een doorstoken hart.
De ziel is al ontsnapt,
En mijn gedachte is tot krankzinnigheid al verwart.
Roekenloos verwek ik spiralen als cirkels voor mijn verleden
Elke draai jagen ze mij in de schaduw om mij het in geschiet te laten dwalen
Innerlijk voelt het enkel en alleen nog alsof ik in dromen bestond.
Ik hef een witte vlag voor rust en vrede.
Waarmee ik draai in het rond