Dementie
Dementie.
Ze staart wat in de verte,
alles is voor haar een vraag
ze wil zo heel graag weten;
Welke dag is het vandaag?
De mist beheerst haar leven,
wie is haar man,haar kind?
Ze zou haar leven willen geven,
Wie heeft haar lief ,heeft haar bemind?
Zo staart ze in de duisternis,
een traan rolt over haar wangen.
Ze weet niet wie ze werkelijk is
een doolhof zijn haar gangen.
Haar geest en denken dwalen
dan lacht ,dan huilt ze weer
Ze moet een hoge prijs betalen
en ik huil met haar mee,elke keer!
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, november 10, 2006 20:44 |
| ik heb het met bewondering gelezen heel goed in woorden gebracht ,groetjes Dirk | |
| lommert: | Donderdag, november 09, 2006 23:08 |
| grote bewondering voor jouw inzet daarin liefs xxwillem |
|
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, november 09, 2006 21:11 |
| Nou meid, ik vind dat zo triest...heel lief van jou dat je met ze bent begaan... Kus, Jannie |
|
| Tijgertje:): | Donderdag, november 09, 2006 21:07 |
| mooi en zo echt dus herkenbaar geschreven... liefs |
|
| Windwhisper: | Donderdag, november 09, 2006 20:57 |
| Een pure pracht, zo''n intens verdriet dit. Vooral HET WETEN, dat je het allemaal niet meer weet, veel liefs Cobie |
|
| Will Hanssen: | Donderdag, november 09, 2006 20:56 |
| Wat mooi geschreven! Ik ben blij weer wat van jou te lezen Jacqueline, ik heb je hier een tijdje gemist..... Liefs, Will |
|
| Innerchild: | Donderdag, november 09, 2006 20:44 |
| Een erg mooi en puur gedicht. Liefs, Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2006 | ||
| Thema's: | ||