Echt.
Echt.
Ik zie de lijnen van je gezicht
En ook de golven in je lokken
Wat ik dan ook zeggen wil
Tegen jou kan ik gewoon niet jokken
Ik hoor ademloos je stem
Ik kijk nu naar je mooie ogen
Je hoort uiteindelijk bij hem
Maar je hebt me ook niet voorgelogen
Toch kan ik steeds bij jou terecht
Je luistert naar mijn dom gepraat
En wat je zegt, ik vertrouw je echt
Daarom ben jij mijn kameraad
Dank je wel.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, november 10, 2006 23:06 |
| heel knap neergezet | |
| Tijgertje:): | Donderdag, november 09, 2006 21:39 |
liefff |
|
| inspiration: | Donderdag, november 09, 2006 21:29 |
| Ah... Lief zeg! Inspiration |
|
| amazone: | Donderdag, november 09, 2006 21:28 |
| lief gedicht:) liefs amazone | |
Over dit gedicht
| Auteur: Peterdw. |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2006 | ||
| Thema's: | ||