Kind Zijn
Denk je weleens aan hoe je vroeger was
hoe je begon te lopen pas voor pas
En dat de hele wereld zo groot leek
hoe de tijd heel traag verstreek
Dat papa en mamma alles waren
en hoe dat minder werd in de loop der jaren
Jongens die je niet zag staan
altijd starend naar de volle maan
Hoe je bang was voor dingen onder je bed
en met mijn speelgoed had ik de grootste pret
Tandenpoetsen en je netjes gedragen
zoveel te leren ..zoveel vragen
Wat waren die jaren toch kostbaar en mooi
nu lijkt alles vaak een klotezooi
Ouder worden...is zo hard
zo moeilijk, duister en verward
hoe je begon te lopen pas voor pas
En dat de hele wereld zo groot leek
hoe de tijd heel traag verstreek
Dat papa en mamma alles waren
en hoe dat minder werd in de loop der jaren
Jongens die je niet zag staan
altijd starend naar de volle maan
Hoe je bang was voor dingen onder je bed
en met mijn speelgoed had ik de grootste pret
Tandenpoetsen en je netjes gedragen
zoveel te leren ..zoveel vragen
Wat waren die jaren toch kostbaar en mooi
nu lijkt alles vaak een klotezooi
Ouder worden...is zo hard
zo moeilijk, duister en verward
Reacties op dit gedicht
| hitmann_1988: | Zaterdag, juli 28, 2007 03:24 |
| wow.... echt vet mijn compimenten..:D |
|
| Juudtt: | Donderdag, juni 28, 2007 14:10 |
| Prachtig gedicht! :) Graag gelezen en mooi verwoord echt leuk! xx |
|
| maithé: | Dinsdag, juli 17, 2001 18:22 |
| zeer tof vind ik ! Het is een leuk gedichtje | |
| Ron B.: | Zaterdag, oktober 14, 2000 20:31 |
| Zeer treffend! |
|
| Mariëlle: | Dinsdag, september 12, 2000 19:24 |
| Dat is het leven suzanne, erg helder beschreven, knap gedaan! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra B | 
|
|
| Gecontroleerd door: The Slayer | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||