Morgen bestaat niet
Ik weet niet wat het donker brengen zal
al wordt in het zwevende zwart dat
tussen open monden hangt knipogen
een telepathische oefening .
ik fluister
En ik draag je in de wereld aan mijn kant
van oogleden, over drempels en gestoffeerde
sofa’s, langs laaghangende gordijnen, halve
glazen rode wijn en het haardvuur voor ons hemelbed.
‘kus me, kus me in het duister’
Lief, laten we zijn, laten we ontkenning vieren
deze ochtend kent geen ontwaken
de schijndood van de slaap blijft
op armlengte en jij - een armlengte dichterbij.
kerima ellouise: | Zondag, november 19, 2006 21:26 |
knap geschreven, prachtig ! liefs kerima ellouise |
|
mixxi: | Donderdag, november 16, 2006 14:37 |
milamber erg cool gedicht maar ik heb een vraag heb je heel misschien de boeken van raymond e. feist gelezen?? | |
Tika: | Dinsdag, november 14, 2006 14:36 |
Ik vind deze persoonlijk wat minder van je... Zit er wellicht een sarcastische ondertoon in? Kweet niet. In elk geval succes! Kus |
|
Renate-td-: | Dinsdag, november 14, 2006 11:37 |
Heerlijk , liefs |
|
fortuna: | Dinsdag, november 14, 2006 11:24 |
Genietend schitterend. Liefs |
|
sunset: | Dinsdag, november 14, 2006 10:06 |
Schiterend dit en genietend door mij gelezen. Liefs en fijne dag, sunset |
|
Mathilde: | Dinsdag, november 14, 2006 07:33 |
wat een heerlijkheid... liefs, mathilde |
|
Claire Q: | Dinsdag, november 14, 2006 02:40 |
hmm heerlijk! liefs & een fijne nacht ( of ochtend;)) |
|
Auteur: milamber | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2006 | ||
Thema's: |