wraak
die keer toen ik in de zak
van de Piet zat
hoorde ik je lachen
schel rumoerig
opgewonden
maar daarna eenmaal bevrijd
heb ik in je kuit gebeten
tot je om vergiffenis
smeekte
het blijft mijn mooiste herinnering
aan de Sint
en ook je kuiten
zijn mij
bijgebleven
Reacties op dit gedicht
| Mandje: | Dinsdag, november 14, 2006 21:54 |
| olala... liefs, Marianne |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, november 14, 2006 16:19 |
| ha ha, je bent me er een.... liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2006 | ||
| Thema's: | ||