Laatst vroeg een kindje uit groep drie,
Juf, waarneer komt de sint?
Want ik weet niet of ik hem wel zie.
En ik weet dat hij dat erg vervelend vind.

Ik antwoorde: waar kan je de sint dan niet zien?
nog denkend of ik iets was vergeten.
Nou, zei het kindje, ik kon vorig jaar niet tellen tot tien!
Ach zei ik, dat zal hij vast niet meer weten.

Waarop het kindje zei: dan ga ik maar als zwarte piet,
die mogen strooien en hoeven niet te tellen.
Toen er nog achteraan: en ik leer hun het getallenlied,
Juf, ik ben dan de meesterpiet, wilt u dat aan de Sint vertellen?

Dus ik vroeg, je bent er toch wel bij?
waarop het antwoord: Jazeker juf, rekent u maar op mij!


* Inmiddels is de Sint op de hoogte van het plan, en ach die "zwarte meesterpiet" die is aan het tellen, zover hij kan.*