Zwart
Hopend op een laatste kans
Wachtend tot iemand haar helpt
Vraagt zich af wat ze verkeerd heeft gedaan
De reden dat ze dit moet doorstaan
Een laatste keer kijkt ze achterom
Ziet de wereld niet meer mooi
Kijkt naar de diepte die voor haar is
En ze vraagt zich af; Waarom..
Ze voelt zich sterk
Eindelijk kan ze beslissen
Geen mensen meer om haar heen
Gewoon de stilte, de zee, en zij alleen
Ze denkt; dit is het moment
En laat zich dan gaan
Even ziet ze de wereld weer mooi
Dan is alles zwart.
Reacties op dit gedicht
| Nachzehrer: | Zaterdag, november 18, 2006 17:38 |
| Makes me sad... Heb ook zulke gedichten geschreven. About live and death... Zijn de ware vragen des leven. Blijven schrijven! |
|
| -broken-: | Vrijdag, november 17, 2006 17:44 |
| mooi gedicht veel sterkte (k) liefs -xxx- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MilkyWay | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2006 | ||
| Thema's: | ||