Onbereikbaar
Onbereikbaar
Mijn kind kon ik je maar bereiken,
Even in je hoofd rondkijken.
Ik blijf een deel van je leven,
Dat mag je niet vergeten.
Ik weet 't leven is niet altijd fijn,
Je onzekerheid doet me verschrikkelijk pijn.
Ik wil je helpen maar weet niet hoe,
Waar ik wel en nie niet goed mee doe.
Maar pak die hand die ik jou wil geven,
Wil je helpen iets mooi's te maken van je leven.
Ik voel je verdriet, geef je mijn steun en liefde,
Zodat je weer van het leven kan genieten.
Je bezorde mams
Tilly
Mijn kind kon ik je maar bereiken,
Even in je hoofd rondkijken.
Ik blijf een deel van je leven,
Dat mag je niet vergeten.
Ik weet 't leven is niet altijd fijn,
Je onzekerheid doet me verschrikkelijk pijn.
Ik wil je helpen maar weet niet hoe,
Waar ik wel en nie niet goed mee doe.
Maar pak die hand die ik jou wil geven,
Wil je helpen iets mooi's te maken van je leven.
Ik voel je verdriet, geef je mijn steun en liefde,
Zodat je weer van het leven kan genieten.
Je bezorde mams
Tilly
Reacties op dit gedicht
| wiebenik: | Vrijdag, november 17, 2006 18:14 |
| bedankt voor de reactie xxx |
|
| fran92: | Vrijdag, november 17, 2006 12:25 |
| dit heb je heel erg mooi geschreven lieverd pijnlijk droef liefs fran92 |
|
| sunset: | Vrijdag, november 17, 2006 10:25 |
| Zo liefdevol smekend verlangend dit. En ook op een bepaalde manier zo herkenbaar. Ik hoop dat hij / zij luistert. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wiebenik | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2006 | ||
| Thema's: | ||