Herfst
Het jaar nijgt nu snel ter kimme,
de eerste kale takken verruimen onze blik.
Terwijl de vogels zich, naar aloude gewoonte,
verzamelen rond hun voederplaats,
tikken monotoon de regendruppels op de pannen.
De lucht blijft grijs, geen straaltje zon
verwarmt onze verkilde tuin.
De kou dringt door alle leden,
huiverend zwerven wij nu buiten,
verlangend naar het gezellige vuur
daarbinnen, rond de open haard.
de eerste kale takken verruimen onze blik.
Terwijl de vogels zich, naar aloude gewoonte,
verzamelen rond hun voederplaats,
tikken monotoon de regendruppels op de pannen.
De lucht blijft grijs, geen straaltje zon
verwarmt onze verkilde tuin.
De kou dringt door alle leden,
huiverend zwerven wij nu buiten,
verlangend naar het gezellige vuur
daarbinnen, rond de open haard.
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Vrijdag, oktober 19, 2007 22:55 |
| prachtig..ik geniet van dit moois;) stevige groet willem |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 20, 2006 05:10 |
| een zalig herfstgedicht, heb het met graagte gelezen Liefs voor een fijne maandag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roger Pelgrims | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2006 | ||
| Thema's: | ||