En de zondag verwarmde
En de zondag verwarmde
de dag had een stem
deelde haar eigen beelden
voor mij
aan de voet van mijn ladder
zuchtend in de adem van warmte
bewonderde ik de inzet
mijn ziel dwaalt nog steeds
naar een zondag vol kracht
ik voel mij onder vleugels
behoed en gehoed
veilig en beschermd
en hier voor dankbaar stil
een rodedraad door mijn leven
een poort uit het het duister
schittering van licht
steunend toekomst zicht
deelde haar eigen beelden
voor mij
aan de voet van mijn ladder
zuchtend in de adem van warmte
bewonderde ik de inzet
mijn ziel dwaalt nog steeds
naar een zondag vol kracht
ik voel mij onder vleugels
behoed en gehoed
veilig en beschermd
en hier voor dankbaar stil
een rodedraad door mijn leven
een poort uit het het duister
schittering van licht
steunend toekomst zicht
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| arie: | Maandag, november 20, 2006 17:41 |
| Zie en voel hoe warmte groeid naar fijn gevoel in tijd liefs, arie |
|
| M@rcel: | Maandag, november 20, 2006 12:39 |
| wat een ontzettend prachtig gedicht en met bewondering gelezen Liefs M@rcel |
|
| hiljaa: | Maandag, november 20, 2006 09:41 |
| een rode draad te vinden verwarmd het leven mooi verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 20, 2006 09:19 |
| weer een poezie pracht, super graag gelezen, warmde me er aan liefs Cobie |
|
| sunset: | Maandag, november 20, 2006 07:49 |
| Heel dankbaar-blij mooi gedeeld. Liefs en ook een fijne maandag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2006 | ||
| Thema's: | ||