geknakt
met haar handen gevouwen in haar schoot
weent ze bittere tranen
zoekt ze troost
inwendig verlangen
doch zij schreit en laat haar hoofd hangen
ze valt..ze knakt..tevergeefs
haar roep wordt niet gehoord
weer een droom in de kiem gesmoord
lang leve het leven
Reacties op dit gedicht
| cosmicdoom: | Dinsdag, november 21, 2006 18:26 |
| I like this. mooi verwoord .groetjes Jurgen | |
| MizzTeaQ: | Dinsdag, november 21, 2006 12:55 |
| Ik volg Oorlam in z''n reactie , life''s a b*tch sometimes, maar na regen... Liefs, |
|
| happy_in_love: | Maandag, november 20, 2006 20:42 |
| sterk verwoord |
|
| Roland Hainje: | Maandag, november 20, 2006 17:53 |
| knap geschreven, tijgertje! ach, je moet maar zo denken, eens komt de droom tot leven;) groetjes, Ro |
|
| Oorlam: | Maandag, november 20, 2006 17:04 |
| de ironie is geweldig | |
| Claire Q: | Maandag, november 20, 2006 17:01 |
| Is het dan niet om in andere wegen te slaan? mooi Tijg! liefs ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nipster | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2006 | ||
| Thema's: | ||