laat me niet verdrinken
Laat me niet verzuipen
'k wil naar boven kruipen
maar het gaat niet meer
steeds maar weer een keer
vele tranen gestopt met vloeien
angst om nooit meer open te bloeien
stilletjes zit ik hier met een brok in me keel
het wordt me echt allemaal te veel
geen woorden meer die nog komen
het is gestopt al mijn wensen en dromen
' k zal de zon nooit meer zien staan
maar toch alsjeblieft laat me niet gaan
Reacties op dit gedicht
| anneke van dijk: | Dinsdag, november 21, 2006 07:54 |
| die woorden komen wel terug, maar eerst heb je tijd nodig om de dingen te verwerken die vorige week op therapie besproken zijn.. blijven praten!! liefs, namasté, anneke |
|
| lonely 1: | Dinsdag, november 21, 2006 01:11 |
| nee, we kunnen jou niet missen, dus we laten je zeker niet gaan, liefs, lonely 1 |
|
| mobar: | Dinsdag, november 21, 2006 00:40 |
| Droevig mooi gedicht, en heel mooi plaatje. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2006 | ||
| Thema's: | ||