Verliefd blijven
Verliefd tot over hun oren
Je moest hen toen eens horen
Zij waren allebei boos
Hij plukte voor haar toen geen roos
Die tijd was eventjes voorbij
in het prille verleden was hij alles voor mij
Die liefdesroes was toen verbleekt
Omdat hij naar een ander keek
Ẻén roos was niet meer genoeg
Hij had veel lelijke blikken voor de boeg
Het werd een mooi boeket rode rozen
Met een dikke kus zodat ze weer zou blozen
Echte liefde kan tegen een stootje met een zoen
Zou hij nooit meer kijken en het echt nóóit meer doen.
Hun liefde moest nog groeien
Af en toe met woorden stoeien
Zij werden een onverwoestbaar paar
Maar dat kostte wel een aantal jaar
Toen zij eenmaal 25 jaar waren getrouwd
Keken zij met een glimlach hierop terug
Wat ging die heerlijke tijd toch vlug
Wat was dat toen toch spannend en leuk
Hun huwelijk ging over rozen met zijn doornen
De geur en de kleur met de pijn moesten hen nog vormen
Zij keken terug, het was spannend en fijn
Wat was het toch heerlijk om een echt-paar te zijn..