de nachtmerrie van ons bestaan
ik weet
dat je dit leest
vol ongeduld
maar angstig traag
in stilte fluisteren
mijn letters de woorden
die je voor jezelf verzwijgt
want ze zouden pijn doen
te weten dat alles echt is
en niet zomaar gedachten
van een hart dat spreekt
als in een sprookje dwarrelen
ze als sneeuw voor de zon op je neer
en je lacht, maar toch wel groen
want deze droom eindigt
niet als we wakker zijn
maar blijft eeuwig nazinderen
als de nachtmerrie van ons bestaan
ik zie je graag hoor
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Vrijdag, november 24, 2006 13:10 |
| Ah ... ik wist het wel (dat je me graag zag ;) ) Inner |
|
| hiljaa: | Vrijdag, november 24, 2006 11:16 |
| ik zal maar weer gaan dromen! knufleifs--hiljaa-- |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, november 24, 2006 10:55 |
| mooi geschreven ! liefs, kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 24, 2006 08:17 |
| Indrukwekkend. Heel mooi... Fijne dag! Liefsliefs, switi lobi |
|
| sunset: | Vrijdag, november 24, 2006 06:57 |
| Stilmakende prachtige voelverwoording. Liefs en fijne dag, sunset PS: Gisteren wegens drukte geen reactiemogelijkheden (En ''s avonds geen zin meer). Vandaar |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2006 | ||
| Thema's: | ||